Yaşam için çırpınırız dururuz
Hem büyür hem de yoğruluruz
Bazen hüzün, bazen de zevk alırız
Yoruldum arkadaş insan olmaktan
Bazen diyorum su mu? Olsaydım
Hırçın, hırçın akıp, akıp dursaydım
Deryalarda kayalara vursaydım
Yoruldum arkadaş insan olmaktan
Ağaç olup köklerimi salsaydım
Toprak gibi saf ve temiz kalsaydım
Dallarımı gökyüzüne salsaydım
Yoruldum arkadaş insan olmaktan
Çiçek olup kırları süsleseydim
Böcekleri, arıları besleseydim
Doğaya güzel kokular verseydim
Yoruldum arkadaş insan olmaktan
Yıldız olup ışıklar saçsaydım
Karanlık geceyi aydınlatsaydım
Âşıklarla dilekler tutsaydım
Yoruldum arkadaş insan olmaktan
Gökyüzünde yüzen bulut olsaydım
Bazen gölge, bazen yağmur verseydim
Rüzgârlarla diyar, diyar gezseydim
Yoruldum arkadaş insan olmaktan
Ay olup yakamozlar yaysaydım
Hilalimle gönüllere dolsaydım
Dolunayla huzurlar bulsaydım
Yoruldum arkadaş insan olmaktan
Güneş olup her sabah doğsaydım
Tüm doğayı mutluluğa boğsaydım
Hem ısıtıp hem de aydınlatsaydım
Yoruldum arkadaş insan olmaktan
Kayıt Tarihi : 19.6.2013 14:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hep medet umarlar,servetten,vardan,
Ben dosta yakınım,atar damardan,
Hergün yön değişen kuldan yoruldum.
Fahrettin AKBAŞ'ım namustur sözüm,
Dünyayı verseler değişmez özüm,
Dostu kandırırsam kör olsun gözüm,
Her yanı dikenli gülden utandım.
Hilalimle gönüllere dolsaydım
Dolunayla huzurlar bulsaydım
Yoruldum arkadaş insan olmaktan
çok şık çok güzel bir şiir okudum. Kutluyorum sayın şair.
TÜM YORUMLAR (8)