YORULDUM İŞTE
Aldığım Nefesi bile,
Suç sayan bir yük var içimde..
Şimdi yetmiyor yanımdakiler,
Yüzümü güldürmeye...
Her tebessümmümde,
Canımı yakan,
Tarifsiz bir acı...
Kalbim hiç olmadığı kadar yorgun...
Bir okadar da çaresiz...
Eskiden umursamazın tekiydim...
Şimdi yıkılır oldu hayallerim,
Başlardım yeniden oysa,
Şimdi boşveremiyorum...
Hiçbir şeyi bilmiyorum,
Sebebini belki...
Sonunda...
Sonunda...
Ben de Yoruldum...
Yoruldum işte...
Kayıt Tarihi : 31.3.2013 21:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Durmuş Ali Yılmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/03/31/yoruldum-271.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!