Artık ben de sıkıldım güçlü görünmekten, içim düğüm düğümken başka düğümleri çözmekten. Herkese yetişmekten ama hep kendime geç kalmaktan. Eskiden olsa bir şekilde yakasından tutardım hayatın, ama şimdi tutunduğum her hayat elimde kalıyor. Ya benim gücüm tükenmiş ya da hayatın karşıma çıkardığı yürekler çok acımasız. Hak etmeyenler en konforlu kalplerde sefalarını sürerken, nedense ben hep iyi halden tahliye ediliyorum yüreklerden...
Nesliihan ÖztasKayıt Tarihi : 29.3.2012 00:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nesliihan Öztas](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/03/29/yoruldum-242.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!