Yoruldum Şiiri - Fatih Güler

Kainatı yaratan var
Günahlarımdan yoruldum
Gönlümde sahibine yar
Mecnun olmaktan yoruldum

Millet dedim bölündüler
Vatan dedimse sattılar
Hak dedikçe mazlum ezdiler
Yanlış görmekten yoruldum

Sözüm kanundur sandılar
Bana ondan yaklaştılar
Ama onlar yanıldılar
Çift yüzlülerden yoruldum

Gülün kalbini kırmaktan
Arı balını yemekten
Karınca kadar olmayıp
İnsan olmaktan yoruldum

Her şey sahte olmuş gitmiş
A dan z ye kadar bitmiş
Dürüstlük toprağa gömmüş
Altta kalmaktan yoruldum

Saçım, sakalım, bıyığım
Birbirine karıştılar
Aklar mazimle barıştı
Kırışık yüzden yoruldum

Kapkara bahta yanarım
Karalar bağlar ağlarım
Karanlık bulutla yağıp
Kara gözümden yoruldum

Gölgeli, meşhur değildir
Yapacağı iş bellidir
Kalemine sadık olmak
Zaman kaybından yoruldum.