Yoruldum Şiiri - Bekir Sami Ünsal

YORULDUM

Her gün bin bir surat sahte yüzlerin
Hak kuluna sahte bakan gözlerin
Dostluktan bahseden sahte sözlerin
Gönülleri yakmasından yoruldum

İterek dürüstü hep bir kenara
Her mevki, her makam, fırsat, pul, para
Seller sular gibi kem insanlara
Nehir gibi akmasından yoruldum

Liyakatli olana yoktur bir sözüm
Hakkaniyetliktir, her işte çözüm
Haksızın, haklıya hiç durmaksızın
Yaftaları takmasında yoruldum

Bitip tükenmeyen ihanetlerin
Çıkar için bitmiş sadakatlerin
Hasıraltı olmuş hakikatlerin
Ayan beyan kokmasından yoruldum

Hep ilimi rehber kıldım işimde
Alıngan değilim aklım başımda
Çıkarcıyı her gün görüp karşımda
Canımı çok sıkmasından yoruldum

Derdinde mi kimse zalim bir elin?
Kimsesiz garibin düşkün bir halin
Dik yokuşlu düze çıkmaz her yolun
Mazlumlara çıkmasından yoruldum

Gündüzün yerine daim geceyi
Tercih edip, gizleyerek gerçeği
Kendinden olmayan her düşünceyi
Zindanlara tıkmasından yoruldum

Ömrümce kafamı gömmedim kuma
Haksız işi görünce geçtim hücuma
İbret ile baktım eriyen muma
Âlemin hor bakmasından yoruldum

Haksöyler, bu sitem burada bitmez
Hakiki dostluğa hiç kıymet yetmez
Baş yaran taşlar aklımdan gitmez
Kıvılcımlar çakmasından yoruldum