Yoruldum Şiiri - Orhan Dölen

Dünyada son insandın umut bağlayacağım
Denize düşmüş gibi geldim sana sarıldım
Galiba sen haklısın ben hep ağlayacağım
Kendime küstüm sana ne küstüm ne darıldım

Sen ömrümün hüznünü keyfederken gecene
Bense hep kıymet verdim bir sözüne hecene
İzzeti ikram ettin yoldan gelip geçene
Benden bir selamını esirgedin kırıldım

Her şeyi ellerinle yavaş yavaş bitirdin
Yıllar sonra bakınca anlamını yitirdin
Sen kendini değilde neşemizi götürdün
Bir şey olmaz demiştin canevimden vuruldum

Sefayı arıyorken türlü belaya daldı
Oysa benim gönlümde asayiş berkemaldi
Çektiğim yetmez gibi suçun üstüme kaldı
Birde senin yerine ben çarmıha gerildim

Henüz gönle düşmemiş bedduam dudaktayken
Senden kalan acılar yanımda yataktayken
Herkes kendi halinde tüm şehir ayaktayken
Ben senin dertlerinle öldüm öldüm dirildim

Ben ömrümden çıkarttım aşk meşk sevgi kir pasak
Sende hatıraları topla kes biç götür yak
Artık şiirlerimde senden bahsetmek yasak
Bir ömür heba oldu yeter bitsin yoruldum