Yoruldum Şiiri - Turan Al

Bir sevda peşinde dolandım durdum,
Hep onun üstüne hayaller kurdum,
Başımı taşlardan taşlara vurdum,
Engelleri yıka yıka yoruldum.

Yolunda bir ömür eyledim heba,
Anlamaya bir an etmedi çaba,
Her zaman cahildi, her zaman kaba,
Boşa kürek çeke çeke yoruldum.

Vefasız kendine eyledi esir,
Her fiilim hata her işim kusur,
Bazen gün mevsimdi, mevsimim asır,
Dişlerimi sıka sıka yoruldum.

Kader bizi taştan taşa vurdukça,
Biz kırılıp taş yerinde durdukça,
Gönül hala o deliyi sordukça,
Ben çileden çıka çıka yoruldum.

Yıllar var ki ben bu derdi çekerim,
Her cevrine susar boyun bükerim,
Gözlerimden kanlı yaşlar dökerim,
Yüreğimi yaka yaka yoruldum.

Hep ıstırap verdi, hep dert hep çile,
Gönlümü kanattı hep bile bile,
Yalvardım yakardım gelmedi yola,
Yolsuza dil döke döke yoruldum.

Gamsız kasavetsiz geçmedi yıllar,
Ne yana yönelsem kapandı yollar,
Tutmadı dilekler, boş çıktı fallar,
Taşa tohum eke eke yoruldum.

Ne yaptımsa kıymetimi bilmedi,
Çağırdığım hiçbir yola gelmedi,
Ne yazık ki bu aşk hala ölmedi.
Hep kafaya taka taka yoruldum.

23/05/2012