Yoruldum Şiiri - Kaya Ünver

Her gün ümit peşinde
Koşa koşa yoruldum
Yalın ayak dağları
Aşa aşa yoruldum

Son bir gayret nefesle
Bile bile ladesle
Çocuk gibi hevesle
Coşa coşa yoruldum

Işıksız gecelerle
Dert dolu hecelerle
Garip bilmecelerle
Yaşa yaşa yoruldum

Çıktım gurbet eline
Kapıldım dert seline
El alemin diline
Düşe düşe yoruldum

Herkes mutlu eşiyle
Hayaliyle düşüyle
Ayrılık ateşiyle
Pişe pişe yoruldum

Yoruldum sevdalardan
Yoruldum yalanlardan
Vefasız insanlardan
Yoruldum dost yoruldum

***değerli dostlar bugün yazdığım şiirlerimi hediye etmek istedim ama tüm tostları bir güne sığdırmak ta na mümkün O sebeple ismini zikredemediğim diğer dostlarımdan şimdilik özür diliyor ve anlayış bekliyorum. bu şiir aşıklama bir yapıya sahip olduğu için Başta sayın Şeyrani olmak üzere Aşık kevseri,Zaralı turan, Aşık gulfani Ozan şerafettin hansu ve ismini hatırlıyamadığım yada tanıyıp tanımadığım tüm ozan ve aşıklara hediyemdir inşallah kabul buyururlar.***

Dost kalemlerden inciler

Bir senmisin Kaya gardaş
Yoruldum bende yoruldum
Bu bende ki akiısız baş
Yordu bedende yoruldum

Sanki bendeki can değil
Sevgi duyarım kin değil
Sadece tek bu gün değil
Yoruldum dünde yoruldum

Zaralıyım zarda kaldım
Çaresizim zorda kaldım
Bir vefasız yarda kaldım
Yordu bu günde yoruldum....Zaralı Turan

Sanmayın ki dostlarım
Paşa paşa yoruldum
Dünyanın işlerine
Şaşa şaşa yoruldum

Can çıksa çıkmaz huyu
Cehaletlik diz boyu
Cahillere ben kuyu
Eşe eşe yoruldum

Ahçı değil yamağım
Tatsız tuzsuz yemeğim
Talan oldu emeğim
Boşa boşa yoruldum

Söylen yedi düvele
Ömrüm erdi zevale
Hicriyle halden hale
Düşe düşe yoruldum

Ben her gece gurubta
Hayalini kurup ta
Kadehlere vurup ta
Taşa taşa yoruldum Celil Çınkır-delibal