Dağlarında tepelerinde koşturdum, seni aradım senelerce
Kaç viyadük inşa ettim
Adını haykırmaktan, her deliğe dalmaktan
Yoruldum
Her adımımda senden uzaklaştım
Her sokağın sonunda sensizlikle karşılaşmaktan
Her kelimemin sensizlikte kaybolmasından
Yoruldum
Ellerimi her uzatışımda boşluğa dokundum
Yansımanı aksettiren aynaların ortasında kalmaktan
Ucunda var olduğuna inandığım labirentin içinde sıkışmaktan
Yoruldum sende seni bulamamaktan
Durdum artık bul beni ne olur
Burası ıssız burası çok sessiz
Beni sende benle baş başa bırakma
Elimi tut al beni ne olur,
Korkuyorum…
Seni duyabilme sana ulaşabilme umudum
Ana damarlarımdı benim
Şimdi kanıyorum
Elimi tut ısıt beni ne olur,
Üşüyorum…
Mutlak sensizlik mi?
Hiç bu kadar yakından hissetmemiştim
Elimi tut güç ver bana ne olur
Ölüyorum…
Kayıt Tarihi : 9.4.2009 13:45:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!