Bir ben mi suçluyum düşlediklerimden ötürü, yoksa bana dair değil mi bu yaşananlar, gergin akşamların hüznümü olmalı gözlerimin içinde her dem, böyle mi mutlu edebilirim ancak sizleri bilemiyorum ki.....Ne geçmişimin hızlı gecen günlerinde nede durgun, durağan senelerimde hissetmedim böylesi yalnızlık korkularını, hiç düşünmemiştim bir gün böyle bir başlangıç yapacağımı, dört gözle beklediğim sevdanın arka sokaklarında, evet..Arka sokakları diyorum, karmakarışık bir caddenin arka sokakları, izbe ve vıcık vıcık yalnızlık kokuyor, neden burada olduğumu ve kimin layık gördüğünü bilemiyorum, hakketmediğim bir şey olduğunu düşünmekten yoruldum ama bunu kime ve nasıl anlatacağım, ..etrafıma bakındığımda yok ki yanımda yöremde, gözleri kalmış aklımda çaresizce....Neden bu terk ediş apar topar, nasıl bu şekilde bırakabildin beni sessiz sedasız, ardında bıraktığın yaşanmamış sevgilerin iç kırıklıklarıyla yapayalnız kalakaldım, hiç mi sevmedin beni, hiç mi düşünmezsin
Kendi halinde akşamların sessizliklerinde, ne yaparım, nasıl yaşarım hiç düşünmez misin....
Keyifle içilmiş bir sigaranın terkedilmişliği gibi bir şey bu, içilmiş ve söndürülmüş, az önce verdiği keyif unutularak,
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
