Yoruldum Şiiri - İsmail Gül

Kara gözlerine kaşına yandım
Şu garip gönlüme yar olur sandım
Bilmemki ben sana ne diye kandım
Sevdan ile yandım sarardım soldum
Çekemem nazını artık yoruldum.

Sevdim seni diye kandırıyorsun
Düşürdün girdaba döndürüyorsun
Gözümde ışığı söndürüyorsun
Aşkın deryasında yundum duruldum
Çekemem nazını artık yoruldum.

Merhamet etmedin gözümde yaşa
Derdimi anlattım toprağa taşa
Var git huzurlu ol gönlünce yaşa
Kaderime küstüm sana darıldım
Çekemem nazını artık yoruldum.

Sen benim yaramı azdırmadınmı
İğne ile kuyu kazdırmadın mı?
Şiirler destanlar yazdırmadın mı?
Bülbül idim gül dalında vuruldum
Çekemem nazını artık yoruldum.

Bitip tükenmedi sitemin naz'ın
Gönlün hep karakış gelmedi yaz'ın
Ne yapsam bir türlü gülmedi yüz'ün
Izdıraba çare diye sarıldım
Çekemem nazını artık yoruldum.

Ne hallere düştüm mutlu ol diye
Sol yanımda sızım senden hediye
Senin için adım çıktı deliye
Deli divanemi diye soruldum
Çekemem nazını artık yoruldum.

İsmail'im uzun lafın kısası
Sardı yüreğimi derdi tasası
Ey benim gönlümün mağrur Leyla'sı
Göz yaşıyla çile ile yoğruldum
Çekemem nazını artık yoruldum...! !