Yoruldum Şiiri - Mehmet Hanifi Sarıyıldız

Adım adım geçtik biz bu yollardan.
Bazen diken vardı, bazen gül vardı.
Ayak sesim gelir hala bulvardan,
Issız kaldırımlar arkadaşımdı.

Nice tepelerde dorukta durdum.
Saygıyı, sevgiyi, vefayı buldum.
Kimi kral oldum kimi kul oldum.
Gönlüm gariplere güzergah oldu.

Zaman daralıyor yolum kısaldı,
Gönül, kafesinden sanki usandı.
Yel vuurdu, savruldu can harman oldu,
Meydanda pörsümüş bir beden kaldı.

Daha dün her şeye medydan okurdum,
Gönül dergahımda sevgi dokurdum,
Hep veren ben oldum artık yoruldum,
Şu zalim alemde dünyam karardı.