Yorulduk Şiiri - Fazilet Özcan

Şu dünyanın uzun ve riyakar yollarında
Yurumedik durmadık Koşa kosa yorulduk
Kaderin kederinde koca dağ yollarında
Dere tepe demedik aşa aşa yorulduk

Sığmadık kabımıza sıgmadik bir karışa
Girdik birbirimizle bu dünya için yarışa
Unuttuk ne idik az kaldi diye varışa
Nehir olduk kuyudan taşa taşa yorulduk

Yarı yolda kaldık da yikamadik ki bendi
Dünyanin yalanları milyonlari yendi
Su fani dünya icin ne çok nefes tükendi
Toprak olduk sonunda yaşa yaşa yorulduk
Fazilet özcan

Fazilet özcan