Yoruldu Gönlüm Şiiri - Hatice Yıldırım

Gel sevdiğim bana merhamet eyle
Çekemiyom sevdan yalnız başıma
Seni severim ben senin yanında
Olmadı haberin yoruldu gönlüm

Senin sevdan bu başımda alamet
Kopar şu gönlümde kızıl kıyamet
Cemalın karşımda durur emanet
Çevirme yüzünü yoruldu gönlüm

Yüzüne bakınca durur yar gibi
Elimi uzatsam kaçar el gibi
Kolay mı zannettin senin sevdanı
Çekemem yoruldu yoruldu gönlüm

Ey sevdim bu gözümde yaş mısın
Ağlayamıyorum belki düşersin
Yutkundum yutkundum gözyaşlarımı
Artık çağlar oldu yoruldu gönlüm

Al sevdim sevdan al senin olsun
Bir güzel sever sen haberim olsun
Koşarda peşinden yorgun düşersen
Bilirsin ozaman yoruldu gönlüm

Felek can istermiş istesin hemen
Canansız canıda istemem tamam
O yaride bana yar eylemessen
Tamam felek tamam yoruldu gönlüm.