Yoruldu Şiiri - Adile Arın

Yüreğimde boran, kar
İçimizde fırtına
Fırtına durdu ama
Gönül evim yıkıldı.
Yürek ezilir hüzünle
Geceler dönmez güne
Çığlar düştü günlerce
Gönül evim yıkıldı.
Ustası yok yapmaya
Gücüm yetmez kalkmaya
Yaralıdır bu yürek
Viran oldu yıkıldı.
Bir yere ait miyim
Bir yerde fazla mıyım
Daima hüzünlüyüm
Yürek çokça kırıldı.
Yürek ufuk kadar uzak
Gönül ağaç, döktü yaprak
Dağın zirvesi gibi ırak
Gözüm gönlüm yoruldu...
AdAr