YORULDU
Nerede insanlık arar dururum
Yıllarım yoruldu ömrüm yoruldu
Sanmıştım ki zor da olsa bulurum
Görüşüm yoruldu yargım yoruldu
Köşe bucak araştırdım taradım
Toplumlar içinde insan aradım
Ne izini buldum ne de rastladım
Beklentim yoruldu sabrım yoruldu
Hüsrana uğradım başım bulanık
Yıldızlar sönerse olur karanlık
İnsanlık olmasa dünya samanlık
Bakışım yoruldu tarzım yoruldu
İyiler toz gibi kötüler kaya
İnsanlık ölmedi bilirdim güya
Dertl'oğlu benim ki bir hayal rüya
Umudum yoruldu arzum yoruldu.
Kayıt Tarihi : 18.4.2010 14:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ORTAYA KOYAN DEĞERLİ KALEM KUTLUYORUM
şiiriniz okuduğum anda yoruldum isimli şiirim aklıma geldi aynı yorgunluğu taşıyoruz ammaumutsuzluk asla olmamalı 10p
İnsanlar içinde insan aradım
Ne izini buldum ne de rastladım'
Evet, ünlü filozof gibi, elimize fener alıp, aramaya çıkacağız çaresiz. Güzel söylemişsiniz, kutlarım. Esen kalın.
İnsanlık hepten ölmüş olur sa kıyamey kopmuş demektit.
Şiir harika tebrikler.
Selam ve sevgiyle.
TÜM YORUMLAR (6)