Yorulan sen değilsin haşa

kıştan kalma günler gibiymişsin
anlatıp duruyorlar bana.
şirazesi kaymış izler gibiymişsin
ızdırabını kahkalarına sakla.
nidası sökülmüş harflerimi de geri verme bana
ısıtımsız ellerin var nasıl olsa.
yorulan sen değilsin haşa
ordularını yıkıntılarını devir üstüme hiç durma.
rüyalarla da bozuşmuş sun arayı
soytarılığın ne kadar da hüzünlü yapma!
ufuktan görünene şimdi iyi bak
nadirde olsa belki güneş yüzüne doğar.
lohusa sı yeni başlayan doğran gibi
aşk şerbetine sensizliği ekle
koyu katran bismilahı çekiyorum bak.
incinme şimdi hakkın yok buna
nafile bir yara açmadın ki sen bize
umurumda mı sandın sen bizi ve kendimizi
geceye şimdi istediğin kadar bağlan
razılığı olmayan bu ayrılığa yorum katan sendin unutma.
ancak vehmin gelir yadıma.
şu çınğıraklı neşeni elinden bırakma
ıssızlığın yoksa seni ele verecek bunca yarayla.
nihayetine erdirmeye çalıştığın bak elinde
bunca sızılama hala niye!
orduları elinden çalınmış şairler gibiymiş sin
şarlatanlar mahkemesinde tek celsede bitirdiğin bizden sonra
ala bildiğine mutlu değilmişsin güneşe dert dökerken görülmüş sün...