Yorulan Gönlüm Şiiri - Gürbüz Papağan

Her gam-ı kedere boynunu büküp,
Feleğin okuyla vurulan gönlüm,
Muhannet kahrını sineye çekip,
Hayat girdabında yorulan gönlüm,

Tahirce bekledin Zühre yolunu,
Mecnunca dolaştın Leyla çölünü,
Ferhatça gözüne aldın Şirini,
Kerem gibi külü savrulan gönlüm,

Sinen gam dergâhı havan bulutlu,
Ömründe bir defa olmadın mutlu,
Sen yaya kör, topal vûslâtın atlı,
Hasret ateşinde kavrulan gönlüm,

Yıllar yılı her serabı su sandın,
Ne bir fayda buldun ne de uyandın,
Artık sende aldanmaktan usandın,
Gülmeyen bahtına kırılan gönlüm,

Düğün oldu bayram geçti gelen yok,
Gürbüzün halinden sorup bilen yok,
Ecel terin buram buram silen yok,
El gibi kefene sarılan gönlüm,