Yörükler 4-Bir Varmış Bir Yokmuş

ertesi sabah erkenden
Akgedik’de soluğu alanlardan öğrendim
“-yokmuş
yokmuş Koca Çayırda hiç kimse”
ne Yörük obası, ne Allahın bir kulu
ne bir Yörük kervanı,
ne bir Yörük,
ne bir toz bulutu
ne yayılan bir sürü
ne de bir deve”

sanki ne gelmişler,
ne konmuşlar
ne gitmişler

ne zaman kalkmışlar
ne zaman
denklerini sarmışlar
yola düzülmüşler de
göz ala bildiğine
Kaşıkara Ovasını
Gencelli Ovasını
Senget Ovasını
ne zaman aşmışlar
ne toz
ne iz

topu topu
anılarımıza kazınan
deve,
önde giden eşek
eşekteki Yörük Kızı
iri-yarı,
hıltarlı
birkaç köpek
……..
birkaçta deve boku
biraz kırıntı anı
yörüklük coşkusu
o kadar işte

ha! ,,, bir de o örflü beyin fesi
köstekli saati
deve çanlı, daşşaklı yoğurt hikayesi
ve deve çanının sesi,