Dağa keçileri sürüp dolanır,
Yörük olan kara çadırda yaşar.
Görenler onu dağ arslanı sanır,
Yörük olan kara çadırda yaşar.
Kuzular gelip geçer aralardan,
Yörük asla ayrılmaz törelerden.
İbrik ile su taşır derelerden,
Yörük olan kara çadırda yaşar.
Yörükler keçi ile dağda gezer,
Istarlarda kilim dokuyup çözer.
İçine çul ile keçeyi yazar,
Yörük olan kara çadırda yaşar.
Alavurdu alıp suya daldırır,
Unu eleyip eleği kaldırır.
Pusatlarını çuvala doldurur,
Yörük olan kara çadırda yaşar.
Yusuf yakmak için odun deşirir,
Varıp kazandaki suyu taşırır.
Ocakta dığanla yemek pişirir,
Yörük olan kara çadırda yaşar.
Kayıt Tarihi : 19.10.2015 21:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!