Demeyin ne olur, şu yörük-bu yörük,
Hamurumuz aynı, ayağımızda çarık,
Ergenekon dağları eritti ateşle körük;
İşte oradan çıkalı biz hep aynı yörük.
Ayak bastığımız her yerler yurdumuz,
Bir yerde kalmaz kervanımız soyumuz,
Develer-davarlar-sığırlardan sürümüz,
Göçer bizimle onlar da dersin ki yörük.
Çoğaldık, dünyaya yayıldık, dağıldık,
Renk, dil değiştirmiş olsalar da tanıdık,
Örf-âdet değişmez, çok şeyleri bildik,
Oralara kadar gitmiş olanlar da yörük.
Turan Yükseloğlu
Kayıt Tarihi : 12.1.2021 14:49:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!