Yörük Kızına
Özlem ateş olup küle döndürdü filizleri
Zehir döktü yaprak,dal kırıldı
Lal oldu gökler,yıldırımlar karanlıkta kaldı
Esmiyor artık meltemler gökler ateş oldu
Mihenk taşı kırıldı elmas taş,cam yakut oldu
İntizarın şimdi bir şirpençe büyüdüğün yerde
Merhem kabul etmez bu illet düştüğü yerde
Sen ey gökleri gözlerinde tutan asude
Elbet seninde felek te bahtın kararır
Nalan olur seninde sevdan, gönlün kararır
Ellerin duaya seninde kalkmaz olur
Mabedin ölü taş duvarlar olur
Ezim ezim ezilirken, gök ve yer arasında
Layıkmıdır bunca cefa insan arasında
Derken kor zindanlarda beni hatırla
Eskidikçe hatıraların volkan gibi vursun
Rengin siyahtan sarıya dönüp dursun
İntizari an olup saysın zaman vaktini
Nilüfer kefenlerde beni,taş kefende seni
Bulup kavuştursun aynı topaklarda yar
Sen ve ben, ateş, su gibi
Hayat ve ölüm gibi
Kayıt Tarihi : 11.8.2005 13:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmed Sahin](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/08/11/yoruk-kizina.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!