Yörük Güzellemesi Şiiri - İbrahim Bekler 2

Yamandım baharda, dağ yamaçlarına,
Alacık kurdum, yöş kararmadan,
Böğürbağları’nı kirttim daşlara,
Baş edilmez dağda, birlik olmadan,

Eşgerdi sürüler, karşı yamaçtan,
Bükme’ler indirdim, sabah ocaktan,
Gölük’ler kişnedi, geldi koyaktan,
Sucular taradı, erlik olmadan.

Hopuç’ladım birden körpe balayı,
Omuzladım erden, kara baltayı,
Mayafa’a dizedim, birkaç yongayı,
Yaşanmaz bu dağda, dirlik olmadan.

Sarkanak aldım, da süt mayaladım,
Peyniri süzerek, tuluma kattım,
Obruğa indirdim, kışlığı yaptım,
Kösülmek yakışmaz, varlık olmadan.

Yörükbeyim dağlar, sana yar olmuş,
Koyaklar yörükle, obayla dolmuş,
Arkaçlara öbek, öbek yurt kurmuş,
Vatan var olurmu, zorluk olmadan,

ANKARA

Dipnotlar:
(1) - Alacık- “ Bir çeşit çadır”
(2) -Yöş – “Akşam karanlığı”
(3) - Böğürbağı- “Çadır uçlarındaki ip”
(4) - Eşgermek-“Görünmek”
(5) - Bükme- “Saç Böreği”
(6) - Gölük-“Yük Haymanı”
(7) - Hopuç- “Çocuğu sırta almak”
(8) - Mayafa- “ Sedye-Sal”
(9) - Sarkana-“ (Süt kuzularının kursağından peynir mayası elde edme)
(10) -Orbuk-“Peynir konulan Mağara”
(11) - Kösülmek-“uzanarak yatmak”