Yörük gider yaylaya Şiiri - Yusuf Tuna

Yörükler bayram eder,
Mevsim bahar olunca.
Dağlarda koyun güder,
Ele kaval alınca.

Yörük gider yaylaya,
Çadır kurar tarlaya.
Sular akıp şarlaya,
Yalaklar su dolunca.

Keklikler yapar cibi,
Çiğdemin yenir dibi.
Kekik kokar mis gibi,
Dağlar rüzgar bulunca.

Sürü yatar dinlenir,
Hayat sanki canlanır.
Dört bir yanı şenlenir,
Kuzuları salınca.

Yusuf bilmeyen gelmez,
Yaşamayanlar bilmez.
Uykuya doyum olmaz,
Yatıp gece dalınca.