Yörük Feryadı Şiiri - Ozan Yazıroğlu

Bir türküdür çalmışlar şu memlekete,
Dinleyeceksen dost gel sofraya eğil.
Beni mi sayarlar kendine köle?
Bilin ben Yörüğüm hizmetkarın değil!

Vaktinde şu yurdumdan alıkoymuşlar,
Tarih boyu sırtıma hançer vurmuşlar,
Ben aç yatarken saraylarda doymuşlar.
Yetti artık karşındayım dostun değil!

Koşturdun da peşimden altı yüz sene,
Tuttun da yolladın beni gavur ele,
Bir de kardeşim demez mi bana hele?
Benim atam Börklücedir Mehmet değil!

Aynı türküyü okuruz biz demişsin,
Bizi indirip şu dağları yemişsin.
Yörük açlıktan kırılırken gülmüşsün,
Ozanım isyandadır divanda değil!

Tutturmuşsun bizim soyumuz bir diye,
Soyumuz Oğuz'dur senin ki kim hele?
Deden Cehil mi Davud mu bana bi de?
Benim soyum Türk idir Arap değil!

Beni bu yurdumdan edip de neylersin?
Dosta düşmana beni rezil eylersin.
Biz kırılırız sen de gönül eğlersin,
Benim yurdum dağlardır betonlar değil!

Yaşardım yurdumda, niye kılıç çektin?
Evimi yakıp beni yurdumdan teptin.
Benim ile derdin ne sana ne ettim?
Anladım düşmanımsın yoldaşım değil!

Yazıroğlu derler cihanda adıma
Bir türküyü tutturmuşum da okurum
Çizgi çekmeyi denediler soyuma
Bilin ki dedem Yazırdır, Kayı değil!