Yormadan sevmek Şiiri - Erhan Ünlü

İnsan olarak kalabilmek
Öldürülen çocuğun çığlıklarını
Duymamak ,
Öldürülen kadının haykırışını
Duymamak ,
Kundaktaki bebeklerin teninden
Tahrik olan
Küçük çocukların ırzına geçilirken
Görmemek
Kör olmak
Ruhsuz ve asilsizce yaşamanın
Sağır ve lal olmak kadar
Şerefsizce bir şey var mı ?
Bundan daha acı verici ne var ki ?
Savaşın ortasında kalmış
Minik bedenlerin ,
Soğuk namlulu
Şakağında hisseden kadının
Acısı kadar
Tarifsiz bir acı var mıdır ?
Açlıktan
Susuzluktan çürüyen ,
Bebeklerin bedenini
Kuru ekmeğe muhtaç bırakmanın
Acısı kadar , kötü bir acı var mıdır ?
Yatağını
Bedenini paylaştığı kadını öldürerek
Kanlı gömleğiyle gurur duyan
Leş düşünceli
Şeref
Haysiyet yoksunu
Karaktersiz bir varlık kadar kötü
Yoldaşına
Arkadan bıçak saplayacak kadar
Aciz ve zayıf
Bir mahlukatla
Aynı oksijeni
Aynı güneşte ısınıp
Aynı göğün altında
Yıldızlara bakmak kadar
Kötü bir şey var mıdır ?
Sevmek çok mu zordu ?
Öldürmeden
Yaralamadan
Acıyı paylaşarak
Mutlulukları paylaşarak
Ve en önemlisi
İnsan olmak
Çok mu zor du ?