Yorma Yüreğini Şiiri - Gönül Türüt Kesim

HİÇ YORMA YÜREĞİNi
SEN EMRET YETER

Tutkunun göbek attığı
Aşkın yorulup köşede ağladığı
Sonbahar akşamlarında
Şekersiz çayımın sedasında ben

Sigaramdan dem
Çayımdan kan çekilmişken
Biten bir sevdanın yasında ben

İşte böyle bir gecede niyetlendim sana
Başta girift bir bilmeceydin
Çözmeye doyamadım
Hiç bitme istedim
Durdum,döndüm,
Durmadan etrafında

Sonun gelsin istemedim
İstedim başım dönsün
Biliyordum, bir çözümlük ömrün vardı
Çözünce bitecektin

Sen gündelik sevdalarla sulanan çiçek
He subh mısralarla suladım seni
Sonra renklerin gitti birden
Olmayan kokun gelmez oldu gönlüme

Bilemedim,
Sen, salon köşelerinin kurutulmuş çiçeği
Ruhsuz, süs çiçeği
Az kalsın istemeden çürütecektim seni

Sen endamıyla can yakan gösterişli ceylan
Peşinden koşan bahtsız avcındım senin
Herkes gibi tenin değildi emelim
Bilemedin
Ben sade uzaktan uzağa seyrine hasrettim

Bu pahalı hayallerle dolandın durdum
Renksizdin üstüne katre katre renk vurdum

Çözmek için bir bilmece dedim
Çözülecek bir bilmece bile değildin
Cevabın herkesin bildiğiydi
Sen herkesin bildiği şeydin

Velhasıl sevgili, sen sana harcanan zamandan
Pişmanlık duyulmayan
Başı sonu belli olan,
Kokulu çiçek, kaçan ceylan değildin
Biten bir aşkın sevgilisiydin

EMRET KOMUTANIM
Aralık 2000