HİÇ YORMA YÜREĞİNi
SEN EMRET YETER
Tutkunun göbek attığı
Aşkın yorulup köşede ağladığı
Sonbahar akşamlarında
Şekersiz çayımın sedasında ben
Sigaramdan dem
Çayımdan kan çekilmişken
Biten bir sevdanın yasında ben
İşte böyle bir gecede niyetlendim sana
Başta girift bir bilmeceydin
Çözmeye doyamadım
Hiç bitme istedim
Durdum,döndüm,
Durmadan etrafında
Sonun gelsin istemedim
İstedim başım dönsün
Biliyordum, bir çözümlük ömrün vardı
Çözünce bitecektin
Sen gündelik sevdalarla sulanan çiçek
He subh mısralarla suladım seni
Sonra renklerin gitti birden
Olmayan kokun gelmez oldu gönlüme
Bilemedim,
Sen, salon köşelerinin kurutulmuş çiçeği
Ruhsuz, süs çiçeği
Az kalsın istemeden çürütecektim seni
Sen endamıyla can yakan gösterişli ceylan
Peşinden koşan bahtsız avcındım senin
Herkes gibi tenin değildi emelim
Bilemedin
Ben sade uzaktan uzağa seyrine hasrettim
Bu pahalı hayallerle dolandın durdum
Renksizdin üstüne katre katre renk vurdum
Çözmek için bir bilmece dedim
Çözülecek bir bilmece bile değildin
Cevabın herkesin bildiğiydi
Sen herkesin bildiği şeydin
Velhasıl sevgili, sen sana harcanan zamandan
Pişmanlık duyulmayan
Başı sonu belli olan,
Kokulu çiçek, kaçan ceylan değildin
Biten bir aşkın sevgilisiydin
EMRET KOMUTANIM
Aralık 2000
Kayıt Tarihi : 31.10.2009 10:33:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
deli gibi sevdim diyenlere

TÜM YORUMLAR (1)