Yorma Kendi Kendini Şiiri - Özcan İşler

Taşlara düş ekmeden,
Yorma kendi kendini.
Aşk acısı çekmeden,
Gözyaşları dökmeden,
Anlayamazsın beni.

Gölgem bile de olsan,
Yorma kendi kendini.
Tanıyanlar da bulsan,
Türlü diller de bilsen,
Anlayamazsın beni.

Umudun mumları kör
Yorma kendi kendini.
Sen tırtıl ol koza ör,
Nasıl yandığımı gör,
Anlayamazsın beni.

Kırık kolum kanadım,
Yorma kendi kendini.
Hayalinle yaşadım,
Gelerek adım adım,
Anlayamazsın beni.

Yalnızlık, ağır mavzer,
Yorma kendi kendini.
Sensizlik yüküm ezer,
Sessizlik dağda gezer,
Anlayamazsın beni.

Sürünür, emeklerim,
Yorma kendi kendini.
Derdi derde eklerim,
Saygı, sevgi beklerim,
Anlayamazsın beni.

Kalp hedefte ok yayda,
Yorma kendi kendini.
Günde, haftada, ayda,
Nakış işle yok fayda,
Anlayamazsın beni.

Yalan sanma güzelim,
Yorma kendi kendini.
Sakın kanma güzelim,
Boşa yanma güzelim,
Anlayamazsın beni...