Vuslatın tesbih oldu dilimde
Yeter gayrı gönül yorma beni
Garip koydun gurbet elinde
Yeter gayrı gönül yorma beni
Sürükledin bir vefasız peşine
Aklar düştü, sakalıma saçıma
Zehir kattın ekmeğime aşıma
Yeter gayrı gönül yorma beni
Görmedim güzel bir gününü
Aradım durdum hep dünümü
Sonunda özler oldum ölümü
Yeter gayrı gönül yorma beni
Bana zindandır hep geceler
Hani dostlarım nerede, niceler
Dudaklarım hep ayrılığı heceler
Yeter gayrı gönül yorma beni
Nazın hep bana mı geçer
okun hep beni mi seçer
Kaçar oldum senden naçar
Yeter gayrı gönül yorma beni
Genç Ozan ne desin hal mi var
Seni anlatacak dil mi var
Olsa bile yazacak el mi var
Yeter gayrı gönül yorma beni...
Kayıt Tarihi : 13.2.2020 14:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Öz vatanında gurbeti yaşayanlara ithaftır.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!