Yorma Şiiri - Dağlar Özügüç

Çok söz ile cümleyi yorma
Yoksa bakışlar durulur cümle alem yorulur
Bunun hesabı senden mutlaka sorulur
Suskunluğa hapsetmiştim kelamı
Ne kadar süre geçti kim bilir
Özlenen birinin hasreti
Unutma ki yürekten zor silinir
Bahçende bir dal hatıran olsun
Şakıyan kuşlar gelip konsun
Ne zaman hüzünlenip iç çeksen
Kanadı senden yana düşsün.
Vedaya gerek var mı?
Yürek hissetmez mi çekip gideni?
Sonra vedalar konuşarak mı yapılmalı?
Gerçek gidiş önceden hissedilmez mi?
Kapı çarpılmaz ses yükseltilmez mi?
Şimdilerde belki biraz ilgi çekilir
Yük bırakılır ruh uzaklaşır
Yürek kendiliğinden gideni yolculamaz mı?
Ama sevgi aniden bitmez
Önce mücadele biter
Sonrada tahammül
En son umut çekilip gitmez mi?