Yorma Şiiri - Sümeyye Gedik

Derin mânâları, ucuz düşünce,
Bilmez ki azizim, özünü yorma.
Burnunun ucunu görmez, anlamaz,
Uzağı ne anlar, gözünü yorma.

Nedendir düşünmen, bu gam kederin,
Cismini sıcak tut, ruhunu serin,
Değilse sözünün mânâsı derin,
Danışma, tut dilin, sözünü yorma.

Ruhunun sarayı kalbindir, otağın
Kimdir, bir dön geri, geçmez durağın,
Harama giderse adımın, ayağın,
Gittiğin yol değil, dizini yorma.

Ben şiir yazarım, sen tekrar oku,
Bin bir mânâ taşır, anlamaz çoğu,
Ayırt eden var mı varı, yoğu,
Bilmeyen düz der, düzünü yorma.

Sümeyye sen sus da, kalem konuşa,
Dert ile dağlana, yana, alışa,
Âşk ateşine son sürat varışa
Varamayana, gönlünü yorma,
Seni anlamaza özünü yorma...