Yorkun Aşiyan Mekan Şiiri - Nebi Ünler

Gene yeni aşiyan, gene yalnızlık yoldaş,
Karakür karlı bugün, dört silahşör havlıyor...
Tulumbamız buz tutmuş, soğukla olduk gardaş
Ellerim çatlak matlak, yaralarım kavlıyor...
.....
Kendimle didişirim, her sabah Karakür de,
Dört köpek eniğine, kemik yetiştirmek zor...
Gediz çayı çok soğuk, gönlümüz tefekkür de
Ekmeği beğenmezler, buda bana fena kor...
.....
Botum çorabım ıslak, kuşları dinliyorum
Ocağın onsekizi, güya doğum günümmüş...
Gözlerime toz kaçmış, sessizce inliyorum,
Hüznü bol altmışüç yıl, gayrı benim dünümmüş...
.....
Çiftçiliğe başladım, Yorkun Aşiyan’ım da,
Yaradan gurbet yazmış, mecburen kabullendim...
Bahçem de ki fidanlar, umut taşıyanım da,
Yarınlara meyveler... İnşallah makullendim...
.....
Uslan durul be gönül.. Gayrı yaramazlık yok,
Gönül senden beklenen, rahat durabilmektir...
Yorkun Aşiyan mekan, tütünün var karnın tok,
Yılgın Yağmur, yaşamak; hayal kurabilmektir...
.....
Karakür Yorkun Aşiyan, 18.01.22 – 13.55 Y.Y.
.....
Mahlasımız:
...................
Şair mair, yazar mazar, üstat müstat, usta musta, hatta çırak mırak olamayan daima noter tastiksiz lav püskürmelerini paylaşan, fakiriniz;
Dedeoğlu Aşiyansız, Yılgın Yağmur
....................................................