Yorgunum Yorgun Şiiri - Ayla Cermen Tüfekçi

YORGUNUM YORGUN

bu aralar öylesine yorgun argınım ki
hiç halim,mecalim yok
dinlensem de,bir türlü geçmeyen
emsalsiz hüzün ve yorgunluğum var
üzerime kımıltısız tüneyen

bugünlerde havanın gözünde pus
güneş bulutların arasında sus
beti benzi atmış
sanki derin uykuya yatmış
hırçın rüzgar da tozu dumana katmış

havadandır diyorum
sudan sebepler arıyorum
yorgunluğuma,yılgınlığıma
artık yaş kemale erdi diyorum
ferman dinlemeyen genç gönlüme

şöyle bir bakıyorum etrafıma
şu yalancı dünyanın meşakkatinde
herkes yorgun,herkes durgun
herkes de var bir gam,bir keder
hayatını yaşa,ömrünü etme heder

ey gönül,nedir bu çektiğim senin elinden
hasret kaldım gülmeye,hep senin yüzünden
koşa koşa yoruldum,her ümidin peşinden
canına kastın mı var,bırak karalar
bağlamayı,yürek dağlamayı
sen hep gülerek bak dünyaya,artık bırak ağlamayı

AYLA CERMEN TÜFEKÇİ 🌙