Yorgunum Oğul Şiiri - Tahsin Koç

Artık eve yorgun, geliyorum oğul
İnan ki çok yorgunun, oğul çok
Bütün zamanlar, geçti sırtımdan
Artık Yükü, Taşıyamıyorum Oğul!..

Yaş ilerledi, altmış beş yıl oldu
Gözlerin feri kalmadı, hep soldu
Ne olduysa, bundan sonra oldu
Artık Yükü, Taşıyamıyorum Oğul!..

Ayaklarım geri gidiyor; Gönül ileri
Bak gezmiyorum, Dostu, Sevgilileri
Konuşamaz oldum, kekemedir dilleri
Artık Yükü, Taşıyamıyorum Oğul!..

Gezdiğim yerleri, birbir hayal ederim
Bir daha hayalimi, gezemem derim
Daracık alanlardır, benim gezi yerim
Artık Yükü, Taşıyamıyorum Oğul!..

Bir taraftan olmuşum, hastayı şeker
Hayatın sonununda; İnsan ne çeker
Unutma insanoğlu, hep ektiğini biçer
Artık Yükü, Taşıyamıyorum Oğul!..

Şair Tahsin Koç; Sizlere arz etti halini
Bilemiyorum, doğrultabilir mi belini?
İnan bazen; İnsanoğlu şaşırıyor yolunu
Artık Yükü, Taşıyamıyorum Oğul!..

Tiran- 30.08.2021