Yorgunum Ki Şiiri - Mahmut Çiçekdağı

Yorgunum öyle yorgun ki
Bıraktıklarının pusulasıyla yürümekten
Özlemlerimin yönünü kaymeden yıldızları saymaktan
Seyretmekten
Güneşe bakarak üşümekten
Hatıralarını ısıtmaktan
Düşlerimin yarınlarıma kaymamalarından
Sevdamın sızılarınla nefesime çeltikler atmaktan
Yorgunum yorgun dayanacak gücüm kalmadı
Yorgun gözlerim yorgun
Sol yanıma akıtamadığım gözyaşlarım yorgun
Gönlümdeki hasret perdeleri yırtan yaralarım
Yorgun
Yorgunum gündüz gecemi boyadığım umutlarla
Yeniden başlamaktan yorgunum
Kurutulmuş koparılmış dikenli
Sevda yükünü çekmekten yorgunum
Yakılmış örselenmiş ezilmiş aşın kelimelerini
Yutkunmaktan
Yorgunum düşünmekten düşünememekten
Etrafa boş boş bakmaktan bakamamaktan
Saatlerin sensizliği seni göstermesinden
Yorgunum ki
Yırtık hırkamda delik pabucumda seni aramaktan
Sevdanın dertlerini sızılarını ömrümden elemekten
Yırtık yelkenle kırık kürekle sensizliğine kulaç atmaktan
Bükük aşkımla ezik yüreğimle sensizliği kaldırmaktan
Lal olmuş avucumda seni koklamaktan
Yorgunum bitkin çaresiz yorgunum
Yorgunum öyle halsizim ki belki uyusam geçecek
Bitecek kapansa gözlerim yüreğim dudağım desem
Tek bir kez sessiz kısık
Elveda