Bir zamanlar sevdiğim bir kadın vardı
Issız gecelerimin tek kahramanıydı
Ne vakit elimi atsam kaleme
İçimi bir acı, yüregimi İse hüzün sarıyor
Her kalem tutuşumda onun adı ve hayali
Her adım attığım yerde onun gölgesi
Ondan geriye kalan ve unutmak istediyim ne varsa
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum