Yorgunum Ey Hayat Şiiri - Ömer Karagöz

Yorgun bir şehrin
Karanlık sokaklarına benziyor ömrüm
Ne yarınımdan bir umut kaldı
Ne de hayata bir bekleyişim.

Artık güneş doğmuyor dünyama
Dualarım bile duyulmuyordu sanki
Sana gitme demiştim gittin
Sendemi yalan mıydın sevgili
Çıkarcı sevgilerden bıktım
Yalan yüzlerden usandım.

El açtım yüce Allaha
Bir yudum mutluluk diledim.

Huzur istedim dünyamda
Mutluluk istedim
Bir yar istedim
Ellerime el gözlerimde
Nur olacak bir aşk istedim
Bir ömür boyu insan gibi
İnsanca yaşamak istedim.

Anladım ki benim düşündüklerim
Hepsi bir hayal
Ömür dediğin koca bir yalan.

Yorgunum ey hayat
Kalemim hüzün kokuyor
Yine yazıyorum şiirleri
Tarifi imkansız acıları
Yaşanmamış aşkları
Hüzün dolu hayatın
Senaryosunu yazıyorum
Bildiğim tek şey var
Yorgunum ey hayat
Yorgunum.
__Ömer karagöz