Umutsuzum dostlarım umutsuz
Dünü kaybeden çocuk misali.
Çaresizim dostlarım çaresiz
Yazı kaybeden kuru ot misali!
Baharda kaldı umutlarım
Gelsin diye beklediğim dostlarım
Param parça ayrılıp
Darmadağın oluverdiler ve...
Yüzüme bakmaz oldular! ...
Yorgunum dostlarım yorgun
Uzun yoldan gelen yolcu misali!
Dargınım dostlarım dargın
Halden anlamayan kul misali! ..
Geldi geçti ömrüm benim
Bir tatlı tebessüm gibi
Anlatamadım derdimi kullara
Yaşadıklarından çoğu bi haber
Avazım çıktığı kadar bağırdım
Halimden hiç anlamaz oldular.
Kayıt Tarihi : 16.4.2006 22:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Sargın](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/04/16/yorgunum-dostlarim.jpg)
ne yazıkki zamanla birlikte dostluklarda değişiyor
sağlık olsun diyelim tebrikler yüreğinize sağlık
TÜM YORUMLAR (1)