Yorgunum Dostlar Şiiri - Hasan Hazani

Dillerimde, sözlerimde
Yüreğimde, özlerimde
Yürüdüğüm dizlerimde
Yorgunum dost'lar yorgunum

Kaldım gurbet ellerinde
Yabancılar yerlerinde
Durmaz yaşım didem'lerde
Vurgunum dost'lar yorgunum

Çöl, sahra'da kalmış gibi
Sam rüzgarı vurmuş gibi
Yüregimden yanmış gibi
Solgunum dost'lar solgunum

Yaprak, çiceğim dökülmüs
Dallarım boynu bükülmüş
Ağacı kökünden sökülmüş
Yolgunum dost'lar yolgunum

Sanki çaresiz kalmışım
Sanki hayele dalmışım
Sanki rüya'dan kalkmışım
Durgunum dost'lar durgunum

Bakıyorum alemlere
Defterime, kalem'lere
Dost sandığım yaren'lere
Kırgınım dost'lar kırgınım

Kim sevdiğim sarılsada
Yanlarıma varılsada
Hep beraber olunsada
Dargınım dost'lar dargınım

Hazan zehir içmiş'cesi
Kendisinden geçmiş'cesi
Yaşıyorum ölmüş'cesi
Bitkinim dost'lar bitkinip.
(h.hazani)