Yorgunum be ana
İnsanlar katilleşti, Ve
Hep birlikte katlediyorlar iyileri
Güvensiz bir kalabalığın içine düştüm
Etrafım ekmek kavgası can pazarı
Umutlar bitik, cüzdanlar ölüm kusuyor
Artık tüccarlar insanda satıyor be ana
Hiç bir şeyin tadı eskisi gibi değil artık
Ekmeği peyniri suyu geçtim ha, Artık
Zehir zemberek tuzun bile tadı kalmadı be ana
İçtiğim şu sigara bir başka tutuyor artık
Mevsimlerde değişti eski kışlarda yok artık
Kelebekler,
Haftasını doldurmadan intihar ediyor be ana
Serçelerin göz yaşları yağmur gibi dökülüyor
Ve Artık ölmüyorlar can çekişiyorlar be ana
Kayıt Tarihi : 10.12.2022 18:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!