Yorgunluk öyle sarmış ki bedenimi
Artık hiçbir şeyin anlamı kalmadı içimde
O kadar hayal kırıklığına uğradım ki
Artık yeni şeylere yeltenecek mecalim kalmadı
O bin bir umutla yürüdüğüm yolların
yorgunuyum artık
Hiç bir şey yormadı bizi
Gördüğümüz vefasızlık kadar
Bazıları o kadar küçüldü ki gözümüzde
Yaptıklarını bile umursamaz olduk
Kötülük öyle sinmiş ki bazılarına
Doğruyu yanlışı bile
Ayırt edemeyecek kadar kör ve sağırlar
Bazı insanlar öyle sinsi iki yüzlü oluyor ki
Onları gördükçe insanlığından soğurmuş insan
Öyle dostlar var ki etrafımızda düşman aratanlar
Yazıp çizdiğime bakmayın benim
Sizin yaşınız kadar
Benim yaşanmışlıklarım var
Kayıt Tarihi : 10.3.2023 21:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!