yorgunum-artik-yasliyimda-hatta

Yorgunum artık,yaşlıyımda hatta,
Yıllar ne cabuk geciyor dönmeksizin.....

Açma zamanında soğuk yiyip solan gül gibi,
Amansızlarında yaşadığım ömrümün,
Yıpranmaya yüz tutmuş bir kaya parçası gibi,
Darmadağın olmuş özlemlerim......

Geçiyor yılların elinden hayat çizgim perişan,
Korkum gecelerime çöktü yalnızlığımda,
Gönlüm yorgun,ben yorgun,tesellim nerde bilmem,
Sazımın telleri bile sadece ağıt yakıyor....

Tutamadığım göz yaşlarım çaremidir bilmem..

Esen yel sarhoş,gönlüm sarhoş,ben sarhoş,
Sitemlerim ne sana,ne başkasına,
Kendime sadece kendime haykırışım...

Sevmiyorum artık neşeli çoşkun açan,
Sardunyaları,yasemenleri,hanımellerini,
Bir sırnaşık sarmaşıktır dolanıp zehirleyen beni....

Tahammülüm bile yok neşeli dost gülüşlere,
Bir bezginlik,bir kırılganlık var halimde,
En fazla acı çeken sol yanım ağır kanıyor....

Uçurum diplerine her vardığımda sensizlikten,
Çaresiz bir ışıktır aradığım yukarı çekecek sevdamı,
Ne kadar unutmak istesemde gönül yorgunluğumu,
Senden kalan izler bir türlü gitmek bilmiyor....

Yorgunum artık seni beklemekten,
Yaşlıyım hatta gönlümde özleminden......

fügen