Yorgunum Anne Şiiri - Aziz Karataş

Gece, yine tüm ıslaklığıyla bedenimi sarıyor,
Hayallerim avuntusuz,
Yastıksız, yorgansız yatağım.
Üşüyorum anne,
Yorgunum.
Parmaklarıma sımsıkı sarılmış,
Sigaram eşlik ediyor isyanlı geceme.
Titreyen dumanını derince içime çekişim,
Çizdiğim yolu belirliyor.
Kelimeler içinde patlayan volkana,
Göz bebeğimde çağlayan sevdaya,
Kifayetsiz kalıyor anne…
Lime lime edilmiş,
Göğsümde düş kırıntıları.
Avluya bıraktığım tüm tebessümlerim,
Yarındaki sen kokan umutlarım,
Tükendi,
Ve...
Bitti,
Düştüm anne…