Yokluğunla savaşmaktan yoruldum
Yokluğunda ayrılıklara isyan etmektende yoruldum
Yokluğunda sığınmasız korunaksız bir çocuk olmaktan yoruldum....
Kendimi ifade etmeye çalışırken her defasında düşmekten
Hayal kırıklığına uğramaktan
Yalnız olmaktan.....
Ruhumun ebedi yalnızlığını hisseden akbabaların
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Kendi özümü bırakıp
Sevmelere dur demekten
Yine bir sabah yalnız uyanmaktan........
Yorgunum işte....
İç ve içtenlikle yazılmış harikulade duygular
kutlarım.
Saygı ve sevgilerimle
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta