Yorgunum,
Bak, saclarima ak düstü
Kuru bir pinar gönül gözüm.
Artik,
Akdenizde günün dogusunu degil
Oturmusum bozkirin ortasinda,
Tuzgölü kiyisindan
Günün batisini, son kizilliklari seyrediyorum
Sabaha kalan ay gibi
Yorgun ve yalniz.
Kayıt Tarihi : 19.2.2006 16:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!