Yorgunum, yorgunum artık
Hayat kavgasında yenik düştüm, pes ettim.
Kaderime boyun büküp, feleğe bir ses ettim
Yoruldum…
Bitsin bu çile
Bitsin bu acı, sensizlik ve ıstırap
Her gün üzülmekten, her gün ağlamaktan
Yoruldum…
Acımasız insanlardan
Arkamdan vuranlardan
Kahpece davranandan usandım
Ve mert görünen namertlerle boğuşmaktan
Yoruldum…
Usandım gayri usandım
Sevgi nedir, anlamayandan
Alın çizgisinin girdabından
Uçurumlarda kırılan kanatlarımda derman kalmadı,
Yoruldum…
Kayıt Tarihi : 24.1.2006 22:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Cansu Sevda Özbey](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/01/24/yorgunum-53.jpg)
NE DE GÜZEL SÖYLER DEĞİL Mİ?SONRA DA JILET FİRMALARI KÖŞELİK...
NEDİR BU KADAR BIKKINLIK??
TÜM YORUMLAR (1)