Uykusuz yorgun,
Bir gecenin ardından,
İşte ben yine...yine burdayım.
İçimde burukluk,kalbimde hüzün,
Bu benim en kötü...kötü alışkanlığım.
Neden diye sormuyorum,
Çünkü soramıyorum.
Yoruldum her gün...her gün sormaktan,
Kaderle savaşmaktan,zamanla boğuşmaktan,
Yoruldum...yoruldum...yoruldum artık.
Yoruldum diyorum,
Sen anlamıyorsun.
Kendimi adamaktan,sevgiyi aramaktan,
Geri adım atmaktan, hayattan yaşamaktan,
Yoruldum...yoruldum...yoruldum artık.
Gecelerle gündüzler,
Peşpeşine gelirmiş.
Peki neden hep gece? ...nerde benim gündüzüm?
Mutluluk yaşamaksa, ben hiç yaşamadım ki,
Yorgunum....yorgunum...yorgunum artık.
Kayıt Tarihi : 23.1.2006 21:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!