Yorgunum biliyorum
Korkulu bir gece,
Ürkek bir sabahım
Tenha köşelerde.
Hüzünlerim yaralı bir ayrılıktan kalma
Adımlarını taşıyan sokaklarda
Dolanıyorum başıboş.
Hangi rüzgârda savrulsa
Bana esiyor hasret
Adımlarım sana koşuyor
İklimleri kaybolmuş
Bir hazan mevsimindeyim
Tüm şehir
Bir yalnızlık abidesi gibi
Duruyor karşımda
Kaç ayrılık kaldı ki
Yaşanacak bu şehirde
Ne korkular var daha
Bölecek uykumun en güzel yerini
Şimdi sesini soluğunu yitirmiş
Hayallerimde kol geziyor
Bu karanlık
Bu gök kaç zamandır
Kara bulutlarını çekmiş üzerime.
Artık yoksun biliyorum
Hem kendini kırdın
Hem sendeki beni
Kayıt Tarihi : 15.8.2005 18:54:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!