Yorgunum. Şiiri - Fehmi Tazegül

Bazen kapanır göz kapaklarım.
Ürperir vücudum susuyor dilim.
Sevgisiz kurur can dudaklarım.
Yalnız odamda bedenim yorgun.

İnsanlar duyarsız bunu anladım.
Duygularıma gelen sesi dinledim.
Bazen yüreğimde kalpten sevdim.
Yalnız odamda bedenim yorgun.

Sokakta sordum mecnun birisine.
Aşk ne ustam hayatımızda sırrı ne.
Düşündüm hayat güzellik önümde.
Yalnız odamda bedenim yorgun.

Fehmi.
Hayalle yaşarım bitmiyor kederim.
Sözüme bakmıyor artık bedenim.
Anlata anlata hiç bitmiyor nedenim.
Yalnız odamda bedenim yorgun.