Yorgunum Hayat Şiiri - Yasemin Güven

Yorgunum anne o kadar yorgun ki...
Hayatın neresinden tutarsam tutayım olmuyor herşey bitik...
Heryer karanlık insanlar riyakar..
Siz gittiniz yapayanliz kaldım şu hayatta...

Çok özledim seni abimi kimse iyi gelmiyor bana...
Kimse avutmuyor çektiğim acılarımı...
Önce abim sonra sen bırakıp gittiniz beni...
Neden anne neden abi hicmi sevmediniz beni...

Bir insan yaşarken de olürmüş eceli geldiğinde değil...
Bakıyorum etrafa herkes mutlu huzurlu...
Bir bana mı dar geldi hayat nefes almak...
Olmuyor be icimde ne varsa ölüyor yavaş yavaş...

YASEMIN GÜVEN